新诗在线|汪剑钊诗歌精选集《白雪的隐喻》白俄罗斯语出版
2021-05-01 17:06:12 作者：汪剑钊 | 来源：中诗网 | 阅读： 次
汪剑钊，现为北京外国语大学外国文学研究所教授，博士生导师。出版有著译《中俄文字之交》《二十世纪中国的现代主义诗歌》《阿赫玛托娃传》等四十余种。
《白雪的隐喻》汪剑钊诗歌精选集
（白俄罗斯语出版）
汪剑钊 作
Перакладз кітайскай Міколы Мятліцкага
米科拉·米雅里茨卡 译
Цягнік
Цягнік сасвістам, што павёз цябе,
бязлітасна варочаючы колы,
сляпой пачварай
праімчаўся міма дома нашага
па скасцянелых рэйках.
А я затрымаўся ў дарозе,
не вярнуўся дамоў, дзе чулася дыханне тваё.
Мне непазірнуць з балкона на цябе
у белайсукенцы,
на вобраз, што падаўна ўрэзаўся ў маю душу.
“Спазніцца,спазніцца” – гэта было
словам самым пагрозным у гады школьныя.
Яккалючкі кустоўя руж –
яно разза разам кратае мяне ўспамінамі,
мучыць,не дазваляе ўсвядоміць,
не даенастроіцца на лірычную хвалю.
Вытыркнуўшычорны язык, поўнач
ліжа сарамлівы досвітак.
Так, укахання расклад свой.
Шкада,што я прыпазніўся…
Далоўвагоны гісторыі,
апранутыяў змяіную скуру.
Перабягу вуліцу на чырвонае святло,
прадоўжу ў бегу спаборнічаць
з часам.
火车
那列载着你的火车，
如同一头盲目的怪兽，
呼啸着滚动无情的轮子，
在僵硬的铁轨上，
从鲁谷的家门前飞驰而过。
但我还滞留在途中，
不曾抵达留有你气息的家，
这让我甚至来不及在阳台上眺望
白衣飘飘的你，
那早已烙刻在心中的身影。
迟到，迟到，这是一个
学生时代曾令我惊恐万分的单词，
仿佛玫瑰丛中埋伏的荆棘，
一次又一次扎进我记忆的皮肤，
使我痛苦而麻木，
直到丧失抒情的触须。
子夜，伸出黑色的舌苔
舔湿羞答答的黎明。
哦，爱情有自己的时刻表，
迟到的遗憾滋生疯狂的加速度，
卸除历史的蛇皮车厢，
闯过衰朽的红灯，
不惜与天才的时间赛跑。
Я бачыў,як ты плакала
…Я бачыў, як крыштальныя слёзы
бру
і
ліся
з
тваіх воч
на лёсу талерку,
быццамгора выбівалася з разарванага сэрца,
і твартвой
быўапалены гарачынёй слёз.
Сціскаючымоцна сурвэтку, як лёс у далоні,
ты сядзела ля ложка,
дугой выгіналася,
схаваць спрабавала пачуцці.
Твае тонкія пальцы
часамшчыльна сціскаліся, а часам слабелі…
我看过你哭
我看过你哭，
排毒的戏言成为视觉的针刺，
扎出泪腺隐蔽的小孔。
我看过晶莹的泪珠
扑
簌
簌
滚
落
在命运的圆盘中，
仿佛痛苦——从心脏的一道裂缝挤出，
你的脸颊
被滚烫的水所灼伤。
攥紧纸巾，仿佛把命运攥在掌心，
斜靠床头的坐姿
构成一个优雅的弧度，
试图掩饰你紊乱的内心，
纤细的手指
时而扣紧，时而松开，
恰好暴露了你子夜的犹豫。
爱一个人，或者不爱，——
问题并不严重，也与欲望无关，
泪水在燃烧最后一口井。
我曾为你的哭泣写下悲伤的诗句，
试图理解你，并颠覆
你颠倒的性别意识；
可是，今天
我要从世界的一极
走进另一极，
在冬天的长廊上踯躅，
良久，却找不到进入春天的
门……
05．12．20
Яблычак
Па меднымдаху бягуць дажджавыя кроплі,
асвятляюць свет ліхтарыкі яблыкаў
забыцця…
…Кастрычнік, брат восені – ад аднае і тае ж маці,
нараджаюццаў адначассе і ўраджай, і страта.
Беспрытульны сабака выбег з клуба і брэша,
не ведаючы, куды скоціцца гэты свет.
Імчацца суцемкі,
нямаліхтароў,
бліскочаяблычак…
苹果
雨点，像铜锈一样滴落，
枝头垂挂的苹果是映照世界的最后一盏灯，
在遗忘中挥发孤独的芬芳。
俄罗斯，富饶的俄罗斯
奢侈的俄罗斯，
连金子都会腐烂的俄罗斯……
十月，一个与秋天同母异父的季节，
收获与丧失同时来临。
从俱乐部走出的野狗在吠叫，不知道
世界向哪里旋转。
暮色沿着来路奔跑，
没有路灯，苹果在闪烁……
Варона на снезе
Снег.Варона,
якая праглынула адзіноту сусвету,
падрала старую сарочку суцемак,
прарэзліва ўскрыкнуўшы.
Тонкімі кіпцямі капаецца ў снезе
ў прэлайлістоце,
быццам шукае пёры сваіх суродзічаў
і хлебныя крошкі ісціны.
Ля дарогі хістаецца на ветры клён
гарбаты, быццам бабулька,
скура ўякой не мяккая,
мелодыяякой не чароўная –
і корміць варону галодную астатняй вячэрай,
скінуўшы адзін слой ссохлай кары.
Быццё,здаецца, служыць сцвярджэнню ісцін.
Цячэ вадаталая, змывае
негатыў аднае чорна-белае фотакарткі,
ноччу
застываеў халодным тумане
знаёмая нам варона.
雪地上的乌鸦
雪地，乌鸦
把整个宇宙的孤独集于一身，
“哇”的一声，撕破
黄昏老旧的衬衣。
纤小的爪子灵活地翻动
雪块与落叶，
似乎在其中寻找同类的羽毛
和真理的面包屑。
槭树迎风蹒跚在路旁，
佝偻如一个生育过多的老妇人，
不再有丰满的脂肪和旋律似的风情，
缓缓脱下一层干瘪的树皮，
为饥饿的乌鸦提供最后的晚餐。
存在仿佛是为了对应，
污秽的雪水流淌，浸泡
一张黑白照的底片，
而我们熟悉的乌鸦即将在寒雾中凝固，
成为夜的某一个器官。
Усювечнасць і адно імгненне
Суцэльны патоккрыку і шчэбету, – своеасаблівы сігнал,
Плыве, чапляючы антэны хмарачосаў,
І вось ятрымаю ў далоні тваю прачулую смс-ку,
Як быццам– у абдымках урачыстага свята.
Тут жапапраўляю чырвоны джэмпер паверх штаноў,
Апераджаючырэальнасць, думаю аб маёй прыгажуні,
А свавольныя рукі ўжо будуюць крыштальны замак кахання,
Застаецца толькі ўзяць і ўдваіх завяршыць задуму;
Ды жыццё, даходзячы да гэтага моманту, замірае…
Вечнакахаць мне цябе, вечна…
Ах, не,да вечнасці абавязкова патрэбна
дадаць яшчэ імгненне адно!
比永远多一秒
一片啼啭的云飘过，
遮住摩天大楼的避雷针，
而我，把你肉感的短消息握在掌心，
仿佛怀抱一个盛大的节日。
我随手整理了一下身上的红毛衣，
超现实地联想到艾吕雅，
自由之手曾经疯狂地建造爱情的水晶屋。
一项必须两个人完成的事业：
生活，赶在终点站消失之前，
我无可救药地爱你，
那是情感专列对于时间钢轨的迷恋，
永远爱你，永远……
哦，不，比永远还要多出一秒！
诗人简介：
汪剑钊，1963年10月出生于浙江省湖州市。先后毕业于杭州大学和武汉大学，获外国诗歌史研究方向硕士和中国新诗史研究方向博士。现为北京外国语大学外国文学研究所教授，博士生导师。出版有著译《中俄文字之交》《二十世纪中国的现代主义诗歌》《阿赫玛托娃传》《俄罗斯现代诗歌二十四讲》《诗歌的乌鸦时代》《比永远多一秒》《汪剑钊诗选》《俄罗斯黄金时代诗选》《俄罗斯白银时代诗选》《二十世纪俄罗斯流亡诗选》《曼杰什坦姆诗全集》《茨维塔耶娃诗集》《没有主人公的叙事诗——阿赫玛托娃诗选》等四十余种。
（白俄罗斯语出版）
汪剑钊 作
Перакладз кітайскай Міколы Мятліцкага
米科拉·米雅里茨卡 译
Цягнік
Цягнік сасвістам, што павёз цябе,
бязлітасна варочаючы колы,
сляпой пачварай
праімчаўся міма дома нашага
па скасцянелых рэйках.
А я затрымаўся ў дарозе,
не вярнуўся дамоў, дзе чулася дыханне тваё.
Мне непазірнуць з балкона на цябе
у белайсукенцы,
на вобраз, што падаўна ўрэзаўся ў маю душу.
“Спазніцца,спазніцца” – гэта было
словам самым пагрозным у гады школьныя.
Яккалючкі кустоўя руж –
яно разза разам кратае мяне ўспамінамі,
мучыць,не дазваляе ўсвядоміць,
не даенастроіцца на лірычную хвалю.
Вытыркнуўшычорны язык, поўнач
ліжа сарамлівы досвітак.
Так, укахання расклад свой.
Шкада,што я прыпазніўся…
Далоўвагоны гісторыі,
апранутыяў змяіную скуру.
Перабягу вуліцу на чырвонае святло,
прадоўжу ў бегу спаборнічаць
з часам.
火车
那列载着你的火车，
如同一头盲目的怪兽，
呼啸着滚动无情的轮子，
在僵硬的铁轨上，
从鲁谷的家门前飞驰而过。
但我还滞留在途中，
不曾抵达留有你气息的家，
这让我甚至来不及在阳台上眺望
白衣飘飘的你，
那早已烙刻在心中的身影。
迟到，迟到，这是一个
学生时代曾令我惊恐万分的单词，
仿佛玫瑰丛中埋伏的荆棘，
一次又一次扎进我记忆的皮肤，
使我痛苦而麻木，
直到丧失抒情的触须。
子夜，伸出黑色的舌苔
舔湿羞答答的黎明。
哦，爱情有自己的时刻表，
迟到的遗憾滋生疯狂的加速度，
卸除历史的蛇皮车厢，
闯过衰朽的红灯，
不惜与天才的时间赛跑。
Я бачыў,як ты плакала
…Я бачыў, як крыштальныя слёзы
бру
і
ліся
з
тваіх воч
на лёсу талерку,
быццамгора выбівалася з разарванага сэрца,
і твартвой
быўапалены гарачынёй слёз.
Сціскаючымоцна сурвэтку, як лёс у далоні,
ты сядзела ля ложка,
дугой выгіналася,
схаваць спрабавала пачуцці.
Твае тонкія пальцы
часамшчыльна сціскаліся, а часам слабелі…
我看过你哭
我看过你哭，
排毒的戏言成为视觉的针刺，
扎出泪腺隐蔽的小孔。
我看过晶莹的泪珠
扑
簌
簌
滚
落
在命运的圆盘中，
仿佛痛苦——从心脏的一道裂缝挤出，
你的脸颊
被滚烫的水所灼伤。
攥紧纸巾，仿佛把命运攥在掌心，
斜靠床头的坐姿
构成一个优雅的弧度，
试图掩饰你紊乱的内心，
纤细的手指
时而扣紧，时而松开，
恰好暴露了你子夜的犹豫。
爱一个人，或者不爱，——
问题并不严重，也与欲望无关，
泪水在燃烧最后一口井。
我曾为你的哭泣写下悲伤的诗句，
试图理解你，并颠覆
你颠倒的性别意识；
可是，今天
我要从世界的一极
走进另一极，
在冬天的长廊上踯躅，
良久，却找不到进入春天的
门……
05．12．20
Яблычак
Па меднымдаху бягуць дажджавыя кроплі,
асвятляюць свет ліхтарыкі яблыкаў
забыцця…
…Кастрычнік, брат восені – ад аднае і тае ж маці,
нараджаюццаў адначассе і ўраджай, і страта.
Беспрытульны сабака выбег з клуба і брэша,
не ведаючы, куды скоціцца гэты свет.
Імчацца суцемкі,
нямаліхтароў,
бліскочаяблычак…
苹果
雨点，像铜锈一样滴落，
枝头垂挂的苹果是映照世界的最后一盏灯，
在遗忘中挥发孤独的芬芳。
俄罗斯，富饶的俄罗斯
奢侈的俄罗斯，
连金子都会腐烂的俄罗斯……
十月，一个与秋天同母异父的季节，
收获与丧失同时来临。
从俱乐部走出的野狗在吠叫，不知道
世界向哪里旋转。
暮色沿着来路奔跑，
没有路灯，苹果在闪烁……
Варона на снезе
Снег.Варона,
якая праглынула адзіноту сусвету,
падрала старую сарочку суцемак,
прарэзліва ўскрыкнуўшы.
Тонкімі кіпцямі капаецца ў снезе
ў прэлайлістоце,
быццам шукае пёры сваіх суродзічаў
і хлебныя крошкі ісціны.
Ля дарогі хістаецца на ветры клён
гарбаты, быццам бабулька,
скура ўякой не мяккая,
мелодыяякой не чароўная –
і корміць варону галодную астатняй вячэрай,
скінуўшы адзін слой ссохлай кары.
Быццё,здаецца, служыць сцвярджэнню ісцін.
Цячэ вадаталая, змывае
негатыў аднае чорна-белае фотакарткі,
ноччу
застываеў халодным тумане
знаёмая нам варона.
雪地上的乌鸦
雪地，乌鸦
把整个宇宙的孤独集于一身，
“哇”的一声，撕破
黄昏老旧的衬衣。
纤小的爪子灵活地翻动
雪块与落叶，
似乎在其中寻找同类的羽毛
和真理的面包屑。
槭树迎风蹒跚在路旁，
佝偻如一个生育过多的老妇人，
不再有丰满的脂肪和旋律似的风情，
缓缓脱下一层干瘪的树皮，
为饥饿的乌鸦提供最后的晚餐。
存在仿佛是为了对应，
污秽的雪水流淌，浸泡
一张黑白照的底片，
而我们熟悉的乌鸦即将在寒雾中凝固，
成为夜的某一个器官。
Усювечнасць і адно імгненне
Суцэльны патоккрыку і шчэбету, – своеасаблівы сігнал,
Плыве, чапляючы антэны хмарачосаў,
І вось ятрымаю ў далоні тваю прачулую смс-ку,
Як быццам– у абдымках урачыстага свята.
Тут жапапраўляю чырвоны джэмпер паверх штаноў,
Апераджаючырэальнасць, думаю аб маёй прыгажуні,
А свавольныя рукі ўжо будуюць крыштальны замак кахання,
Застаецца толькі ўзяць і ўдваіх завяршыць задуму;
Ды жыццё, даходзячы да гэтага моманту, замірае…
Вечнакахаць мне цябе, вечна…
Ах, не,да вечнасці абавязкова патрэбна
дадаць яшчэ імгненне адно!
比永远多一秒
一片啼啭的云飘过，
遮住摩天大楼的避雷针，
而我，把你肉感的短消息握在掌心，
仿佛怀抱一个盛大的节日。
我随手整理了一下身上的红毛衣，
超现实地联想到艾吕雅，
自由之手曾经疯狂地建造爱情的水晶屋。
一项必须两个人完成的事业：
生活，赶在终点站消失之前，
我无可救药地爱你，
那是情感专列对于时间钢轨的迷恋，
永远爱你，永远……
哦，不，比永远还要多出一秒！
诗人简介：
汪剑钊，1963年10月出生于浙江省湖州市。先后毕业于杭州大学和武汉大学，获外国诗歌史研究方向硕士和中国新诗史研究方向博士。现为北京外国语大学外国文学研究所教授，博士生导师。出版有著译《中俄文字之交》《二十世纪中国的现代主义诗歌》《阿赫玛托娃传》《俄罗斯现代诗歌二十四讲》《诗歌的乌鸦时代》《比永远多一秒》《汪剑钊诗选》《俄罗斯黄金时代诗选》《俄罗斯白银时代诗选》《二十世纪俄罗斯流亡诗选》《曼杰什坦姆诗全集》《茨维塔耶娃诗集》《没有主人公的叙事诗——阿赫玛托娃诗选》等四十余种。
很赞哦！ ()